Κάτι παίζει με τα σχολεία και την Κρήτη, αγαπητές φίλες και φίλοι. Μέσα σε λίγες βδομάδες έχουν σημειωθεί υπερβολικά πολλά ατυχήματα. Το πρώτο που καταγράφηκε ήταν η καθηγήτρια στα Χανιά που της έπεσε ο πίνακας στο κεφάλι, όμως το δεύτερο, το οποίο συνέβη στο Ρέθυμνο αυτή την εβδομάδα, είναι ακόμη πιο extreme.
Πιο συγκεκριμένα, ένας καθηγητής του Πειραματικού Γυμνασίου Ρεθύμνου έπαθε ηλεκτροπληξία εν ώρα μαθήματος, κοινώς μπροστά στους μαθητές του. Μάλιστα, ο καθηγητής δεν έκανε καν κάτι περίεργο – απλά πήγε να βάλει έναν υπολογιστή στην πρίζα επειδή εκείνη την ώρα είχαν μάθημα πληροφορικής. Σύμφωνα με την επιστολή που δημοσίευσε ένας από τους καθηγητές του Πειραματικού Γυμνασίου Πανεπιστημίου Κρήτης, ο μαθηματικός Κώστας Κοντάκος, το ρεύμα τον τίναξε τρία μέτρα μακριά.
Όπως λέει, ο καθηγητής χρειάστηκε να μεταφερθεί στα επείγοντα με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒΑ. Επίσης, η τραγική κατάσταση των υποδομών δεν περιορίζεται στο γυμνάσιο, αλλά είναι παρόμοια και στα κοντινά και όχι μόνο εκπαιδευτικά κτίρια. Αναλυτικά το κείμενο του κ. Κοντάκου (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
«Να ζητήσω συγγνώμη από το αγαπητό κ. Μαρινάκη, τον κ. Γιωργαλή (τον τέως ), τον κ. Παπαδογιάννη (τον νυν), τον κ. Κεφαλογιάννη ή τον κ. Χνάρη, για την απογευματινή μου γκρίνια αλλά σήμερα στο σχολείο μας πήγαμε να χάσουμε έναν συνάδελφό μας, έναν πολύ καλό άνθρωπο και καλό φίλο. Και ξέρετε κύριοι πως; επειδή τον τίναξε το ρεύμα. Καθώς πήγαινε να βάλει στην πρίζα έναν υπολογιστή στο εργαστήριο πληροφορικής. Εν ώρα μαθήματος. Μπροστά στα παιδάκια. Και τινάχθηκε τρία μέτρα πίσω και προσγειώθηκε πάνω σε ένα θρανίο. Και πάρτο κάτω και το θρανίο, πάρτον κάτω και τον δάσκαλο. Και τα παιδάκια σε σοκ.
Και ευτυχώς, ήρθε άμεσα το ασθενοφόρο και τον πήγε στα επείγοντα. Και θα περάσει απόψε την νύχτα του μέσα ο δάσκαλος. Στο νοσοκομείο.
Και ξέρετε γιατί; Γιατί το κτίριο που μας δώσατε να κάνουμε το μάθημα είναι προπολεμικό. Οι εγκαταστάσεις και τα δίκτυα του κρέμονται από παντού, ετοιμόρροπα. Σε κάθε σημείο υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή των παιδιών, του προσωπικού, όλων μας. Όπως και τα ίδια είναι και στο διπλανό κτίριο, στο ΕΠΑΛ. Όπως και το παλιό ΤΕΙ κ. Παπαδογιάννη.
Βέβαια αντιλαμβάνομαι ότι όλα αυτά θα λυθούν μόλις μας φτιάξετε το υπερσύγχρονο κτίριο στου Γάλλου. Ξέρω, ξέρω! Μα όταν θα γίνει αυτό, αν θα γίνει, εμείς θα έχουμε γεράσει κύριοι. Ή θα είμαστε πεθαμένοι. Και με όλους εμάς που σας ακούμε με υπομονή και σας πιστεύουμε τόσα χρόνια, οι επόμενοι θα γελάνε με τα χάλια μας. Ή θα κλαίνε καλύτερα; Τέλοσπάντων..
Κοιτάξτε να έρθετε καμία βόλτα από το παλιό πανεπιστήμιο στα περιβόλια, να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, διότι σήμερα από θαύμα δεν κλαίμε για τον φίλο μας Θοδωρή.
Καταλαβαίνω, κύριοι βουλευτές, ότι το φλέγον και σπουδαίο ζήτημα που σας απασχολεί αυτές τις μέρες είναι να μην επιτρέψουμε στους ομοφυλόφιλους να δημιουργούν τις οικογένειες τους νόμιμα, καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πολύ σημαντικότερα ζητήματα πέρα από την ποιότητα της εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία, όπως η ενίσχυση της ιδιωτικής, αλλά αυτό… άμα βρείτε χρόνο κοιτάξτε καί λίγο προς τα εμάς μπας και βγάλουμε καμία άκρη σε αυτό το κράτος.»
