Δεν ξέραμε καν ό,τι γίνονται τέτοια, αλλά από ό,τι φαίνεται γίνονται. Με απόφαση της Πειθαρχικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου μια46χρονη Πρωτοδίκης διαγράφηκε από το δικαστικό σώμα για ανεπάρκεια άσκησης του δικαστικού λειτουργήματος, κοινώς επειδή αργούσε εξωφρενικά να εκδώσει τις αποφάσεις της, οπότε υπήρχε κίνδυνος διάφορα αδικήματα να παραγραφούν.
Για την ακρίβεια, η εισηγήτρια του Αρείου Πάγου, ανέφερε ότι στις πόλεις που υπηρέτησε η πρωτοδίκης οι δικηγόροι και οι πολίτες είχαν κάνει κάμποσα γραπτά και τηλεφωνικά παράπονα όπου διαμαρτύρονταν για τις μεγάλες καθυστερήσεις. Επίσης, ότι συγκεκριμένα στον Πειραιά της είχαν πάρει 59 δικογραφίες που κινδύνευαν να πάνε σε παραγραφή. Τις δικογραφίες ανέλαβαν άλλοι συνάδελφοί της.
Η χαοτική κατάσταση συνεχίστηκε όμως, διότι οι δικογραφίες δεν παραδόθηκαν οπότε η 46χρονη έφαγε μηνυτήρια αναφορά για υπεξαίρεση εγγράφων. Τελικά τις παρέδωσε όλες εκτός από μία που δεν επιστράφηκε ποτέ (!).
Στο δε Ηράκλειο έγινε το ίδιο με 44 δικογραφίες, ενώ της ζητήθηκε να επιστρέψει κι άλλες 25 (οι οποίες είχαν δικάσιμο το 2022), τις οποίες δεν είχε επιστρέψει μέχρι την ημέρα της Ολομέλειας. Μετά το τέλος της συνεδρίασης η εισηγήτρια ζήτησε από τον δικηγόρο της 46χρονης την πείσει να τις γυρίσει πίσω. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Πρωτοδίκης είχε επιθεωρηθεί 7 φορές αλλά δεν είχε αλλάξει τροπάριο, με αποτέλεσμα να καταλήξει στην αποπομπή από το δικαστικό σώμα. Επαναλαμβάνουμε πάντως ότι διατηρεί το δικαίωμα να συνεχίσει να δουλεύει ως δημόσιος υπάλληλος.
Η δικαιολογία της 46χρονης ήταν ότι είχε χρεωθεί υπερβολικά πολλές αποφάσεις ενώ ήταν άπειρη και αντιμετώπιζε προβλήματα σωματικής και ψυχολογικής υγείας. Μεταξύ της ίδιας και της προέδρου Αρείου Πάγου έγινε μάλιστα ο εξής διάλογος:
Ιωάννα Κλάπα: Όλοι όταν μπήκαμε στο δικαστικό σώμα είχαμε απειρία, όλοι αντιμετωπίσαμε δυσκολίες στα πρώτα χρόνια, αλλά ρωτούσαμε και προχωρούσαμε και ο όγκος των υποθέσεων που χρεωνόμαστε ήταν μεγαλύτερος απ’ ό,τι σήμερα. Μας χρέωναν 300 υποθέσεις και παράδοση σε έναν μήνα και ανά 40 ημέρες ήμασταν υπόλογοι στους προϊσταμένους μας για την πορεία των υποθέσεων και τον αριθμό που παραδίδαμε. Όμως, εσείς αποφάσεις δεν βγάζατε. Οι πολίτες περίμεναν χρόνια για να δουν τις δημοσιεύσεις σας.
Πρωτοδίκης: Σεβόμουν τους πολίτες, γι’ αυτό δεν ελάμβανα αναρρωτικές άδειες, λόγω της ψυχικής μου κατάστασης. Τελικά πήγα σε ψυχολόγο και έχω ξεπεράσει το πρόβλημά μου. Βρίσκομαι υπόλογη στην ελληνική κοινωνία, αλλά ας έχω μια τελευταία ευκαιρία (σ.σ.: Να μην απολυθεί).
Ιωάννα Κλάπα: Δεν καταλάβατε πόσα προβλήματα δημιουργήσατε. Έγιναν πολλές προσπάθειες από τα πειθαρχικά όργανα για εσάς, δεν συνήλθατε όμως ποτέ. Απόλυτη αδιαφορία και ανικανότητα. Δεν ακούγατε τους προϊσταμένους σας που σας παρακαλούσαν να επιτρέψετε τις δικογραφίες και ταλαιπωρούσατε τους πολίτες. Δεν είχατε συναίσθηση της ευθύνης εδώ και 11 χρόνια. Δεν βλέπω να έχετε ξυπνήσει από τον λήθαργο, ενώ πληρωνόσαστε κανονικά, όπως όλοι μας, βλάπτοντας το κοινωνικό σύνολο.
Μακάρι να ήταν έτσι όλες οι απολύσεις, εδώ που τα λέμε.
(πηγή)
