Εμείς για κάποιο λόγο τους φανταζόμαστε να λένε τα παραδοσιακά θρακιώτικα κάλαντα ενώ τζαμάρουν με κιθάρες και head banging σαν τους ΑΜΑΝ. H πραγματικότητα είναι πως σε κάθε τους συναυλία (παύλα) πανηγύρι (παύλα) πάρτι γίνεται χαλασμός αφού οι Θραξ Πανκc έχουν καταφέρει να συνδυάσουν αριστοτεχνικά τις θρακιώτικες λύρες και τους παραδοσιακούς ήχους με τις ηλεκτρικές κιθάρες και την punk ψυχεδέλεια.
Επειδή, λοιπόν, ήμαστε πολύ περίεργοι να γνωρίσουμε τους τύπους που έφεραν την παράδοση στα μέτρα τους, κάναμε μαζί τους μια συνέντευξη πριν το mini tour που ετοιμάζουν τον Δεκέμβρη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα.
Βάιος: Όταν το φθινόπωρο του 2015 έδεσε πλέον και ο Πάνος με την κιθάρα στο γκρούπ, κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε. Mισό λεπτό ρε παιδιά! Kαλά αυτά που παίζουμε αλλά θα τα ακούει κανείς; Κάπως έπρεπε να το πασάρουμε στον κόσμο όλο αυτό.
Γιώργος: Πανκοπανηγυροψυχεδέλεια είναι μια απόπειρά να περιγράψουμε περισσότερο τον ήχο -και λιγότερο το ρεπερτόριό μας- χωρίς όμως αυτό να βάζει όριά στη μουσική που παίζουμε και στη μουσική γενικότερα.
Πάνος: Αμάν με αυτήν την ερώτηση! Πανκπανηγυροψυχεδέλεια είναι ο τίτλος του πρώτου μας άλμπουμ. Το “Τα δοκάρια στα γρασίδια περιμένουν τα παιδιά” είναι καλύτερο, δηλαδή;;
Βάιος: Η αλήθεια είναι πως δεν την πολυπαλεύαμε μόνο με παραδοσιακά. Δεν θέλαμε να παίζουμε τα ίδια και τα ίδια. Όταν είσαι μπουχτισμένος, το punk είναι μονόδρομος.
Γιώργος: Σε συνδυασμό με την προηγούμενη απάντηση να διευκρινίσω ότι η λέξη πανκ δεν είναι η πιο ταιριαστή για να σταθούμε σε αυτήν! Το μπλέξιμο όμως που κάνουμε είναι κάτι που από ανάγκη έγινε πράξη και μας αρέσει πολύ! Περπατάμε πάνω στην παράδοση και κάνουμε στάση όπου μας ερεθίσει την καρδιά και το αυτί. Έτσι την παλεύουμε…
Πάνος: Όταν η παράδοση είναι από μόνη της πανκ δεν δυσκολεύεσαι ιδιαίτερα. Και γενικότερα εμείς μια χαρά την παλεύουμε, αυτοί που μας ακούνε δεν ξέρω!
Βάιος: Μια μπάντα εν έτει 2017 οφείλει να σκέπτεται πολυδιάστατα. Όταν ο κόσμος κάθεται πολλές ώρες μπροστά σε μια οθόνη για social media, παιχνίδια ή ενημέρωση -όπως στο LUBEN- ο σβέρκος πιάνεται. Είμαστε εκεί και γι αυτόν ακριβώς τον κόσμο.
Γιώργος: Χεντ μπάγκοι…; Γιατί μι μιλάς μισά ξένα μισά ελληνικά; Θαρρείς δεν νιώνω; Κι μπάγκοι έχαν κι πουτακια κι απ’ όλα τα καλά έχαν! Η αλήθεια είναι ότι οι αντιδράσεις ποικίλουν. Ο καθένας εκφράζεται και χορεύει όπως γουστάρει. Είτε παραδοσιακά είτε τελείως ελεύθερα, ακόμη και στατικά (και είναι πολύ όμορφο). Το θέμα είναι να το απολαμβάνουν όλοι. Και μαζί βάζω και εμάς!
Πάνος: Ηeadbanging, whatisthis? Στις δικιές μας συναυλίες συνήθως θα δεις τον κόσμο στην είσοδο του συναυλιακού χώρου να βγάζει τα παπούτσια του, να φοράει τα κολάν τους και τα pointe του και να επιδίδεται σε διπλές και τριπλές πιρουέτες αλλά και σε άλλες ελιτίστικες κινήσεις του μπαλέτου.
Βάιος: Εάν δεν ταιριάζαμε, δε θα συμπεθεριάζαμε. Μας χαρακτηρίζει μια συζυγική σχέση αγάπης και μίσους.
Γιώργος: Χμμμ… Αν ήμασταν άπλα συνεργάτες δεν θα έβγαινε τίποτα προς τα έξω! Κάνουμε παρέα και παίζουμε με το Βάϊο πριν από το ‘06 και ξέρω τον Πάνο και την πορεία του άλλα τόσα χρόνια. Είμαστε σε “σχέση από απόσταση” με όλα τα καλά και τα κακά αυτής!
Πάνος: Είμαστε μια τυπικότατη ελληνική οικογένεια με τις χαρές μας, τις λύπες μας, τους καυγάδες μας, τους εγωισμούς μας και την αλληλοϋποστήριξη μας.
Βάιος: Ακόμα και εμείς όταν τα βάζουμε κάτω, δε βγαίνουν τα νούμερα. Με τη μουσική μας σαν χρονοκάψουλα κάπου ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον, σε μπαχτσέδες, καφενεία και messenger την βρίσκουμε την άκρη!
Γιώργος: Τα έλεγε ο Σταυρίδης; Χαχαχα! Σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός… Και ο άλλος γαμπρός! Βασικά τα λέμε στο τηλέφωνο λίγο πριν κοιμηθούμε, μετά από μια δύσκολη μέρα.
Πάνος: Χωροχρόνος; Χμμ… Κάπου την έχω ξανακούσει αυτή τη λέξη.
Βάιος: Πρώτοι στο χωριό, φυσικά!
Γιώργος: Ή μήπως είμαστε… Ή μήπως είμαστε… Ή μήπως είμαστε τρελοί τραγουδιστάδες; Είμαστε παντός καιρού. Από τρία χωρία χωριάτες κι ας μη μπορεί κανένας μας τα πόδια του να πάρει!
Πάνος: Για την πόλη δεν ξέρω, πάντως στο χωριό μου κάνουν πως δε μας ξέρουν.
Βάιος: Το Πανκς με c, “Πανκc”, και όχι δεν είναι χίπστερ!
Γιώργος: Το 2010 που χρειάστηκε να βγάλουμε το όνομα αυτό, δεν ξέραμε τι θα ‘πει χίπστερ! Αλλά τώρα που το λες, είναι λίγο. Ας πούμε ότι γενικώς δε μας αρέσουν οι ταμπέλες και οι βούλες. Μας αρέσει, όμως, πάρα πολύ να παίζουμε μουσικές που γουστάρουμε!
Πάνος: Πολύ θες να ‘πείς.
Βάιος: Τι να πει κι αυτός; Δείχνει να μας ανέχεται.
Γιώργος: Και ο κόσμος μας λέει… Μπράβο ρε!!
Πάνος: Νομίζω απάντησα στην ερώτηση 6.
© 2012 - 2023 · All Rights Reserved · Flows on Magma Framework