Κάτι παίζει μάλλον με την Ελλάδα και τα πρόσωπά της στην διεθνή επιστημονική κοινότητα. Όταν το θεληματικό πηγούνι του Τάκη Τσουκαλά βρέθηκε για κάποιο λόγο σε ένα paper με τίτλο «Ανταγωνιστικά νευρωνικά δίκτυα για εκτίμηση επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον», το οποίο έχει να κάνει με τεχνητά νευρωνικά δίκτυα και τεχνητή νοημοσύνη, πιστέψαμε ότι η αιτία είναι το επιστημονικό παρελθόν του γνωστού αθλητικού σχολιαστή και των συν-οπαδών του.

Αυτό ήταν το επίμαχο σημείο:

Άλλος φαίνεται πως ήταν ο λόγος τελικά. Το αποδεικτικό στοιχείο είναι ένα νέο paper (link) με άσχετο θέμα, από διαφορετικούς συγγραφείς που ανήκουν σε άλλα πανεπιστήμια, το οποίο αποφάσισε επίσης να χρησιμοποιήσει ένα πολύ γνωστό ελληνικό πρόσωπο για τα μοντέλα του. Για την ιστορία, αφορά και πάλι τεχνητή νοημοσύνη, αλγόριθμους, machine learning και νευρωνικά δίκτυα (no clue από όλα αυτά, εμείς με ταβανόπροκες ασχολούμαστε) και πιο ειδικά, με τη 3D ανοικοδόμηση του ανθρώπινου προσώπου.

Έτσι, σε αυτό εδώ το paper:

Βλέπουμε ξαφνικά μία πασίγνωστη φυσιογνωμία:

Η οποία επανεμφανίζεται και στη συνέχεια:

Ελπίζουμε οι συγκεκριμένοι ερευνητές να μην πιστεύουν σε έναν πολύ συγκεκριμένο μύθο περί Τύχης: