Όλα τα μέσα φαίνεται πως έχει επιστρατεύσει η Μάστιγα του Θεού των δημοσίων υπαλλήλων, Αθανάσιος – Γλαύκος Τζήμερος, προκειμένου να πιάσει τους στόχους της «Δημιουργίας Ξανά», οι οποίοι είναι λογικά να περάσει το κόμμα τους «Πολίτες» του Ηλία Ψινάκη. Ο Άνταμ Σμιθ των πλούσιων και αιώνιος φοιτητής της ΑΣΟΕΕ συνεχίζει απτόητος  από το αιώνιο εξωκοινοβούλιο να δίνει τη μάχη ενάντια σε κάθε είδους λαϊκισμό, όμως τα όργανα της δημοκρατίας μας χρειάζονται λίγο Τζήμερο, οπότε μπήκαν σε κίνηση τα μεγάλα μέσα.

Πιο συγκεκριμένα, τα στιχουργικά skills της έτσι κι αλλιώς ένμουσης Νέμεσης των απανταχού συνδικαλιστών. Ο Θάνος Τζήμερος, ο οποίος κέρδισε πρόσφατα το θαυμασμό του Ίντερνετ για τις αισθησιακές του περιπέτειες με έκφυλες διανοούμενες, αποφάσισε να μας γράψει ένα στιχάκι, παραφράζοντας το πασίγνωστο τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα που όλοι γνωρίζουν ως «Όχι όχι, μη με παρατάς».

Η εκδοχή του Θάνου Τζήμερου απηχεί τον γνωστό πόνο του εξωκοινοβουλευτικού μαχητή, που δε μπορεί με τίποτε να περάσει το 3% ( ή το 1% στη συγκεκριμένη περίπτωση) γιατί οι ψηφοφόροι υποκύπτουν σε εκβιαστικά διλήμματα:

«Μείνε μαζί μου και μη μ’ αγαπήσεις
μόνο την ψήφο σου να μου χαρίσεις
τους Γιακουμάτους θα τους συνηθίσεις
Όχι, όχι, στον Τζήμερο μην πας
πρέπει να φύγουν Τσίπρας και Παππάς..»

Πάντως η αλήθεια είναι ότι με βάση άλλες τοποθετήσει του Τζήμερου, μπορεί τελικά ο επίχρυσος λαϊκισμός να είναι λίγο καλύτερος από τον μίζερο του ΣΥΡΙΖΑ:

Σε μια άλλη τοποθέτηση μαθαίνουμε για τον μεγάλο εντερπρενέρ, μεταρρυθμιστή και πραγματικό κληρονόμο του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, Αχιλλέα Μπέο:

Κάτι μαθαίνεις κάθε μέρα, η αλήθεια είναι. Το κοινό του Τζήμερου πάντως δεν έχασε την ευκαιρία να παίξει μπάλα μετά την ασίστ του μεγάλου ηγέτη.

Και όταν λέμε μπάλα, εννοούμε σε όλα τα επίπεδα:

Έτσι είναι αυτά, κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις.