Δε νομίζουμε ότι περίμενε κανείς ότι το Παλαιστινιακό ζήτημα θα ερχόταν στη δημόσια συζήτηση μέσω της Eurovision χρονιάρες μέρες, πόσο μάλλον με όχημα την Κατερίνα Ντούσκα, αλλά γι’αυτό είναι εδώ το 2019, για να μας εκπλήσσει. Η Κατερίνα Ντούσκα μπορεί να πίστευε ότι αρκεί να κάνει την Lana Del Ray των φτωχών για να πάνε όλα καλά, όμως η φετινή Eurovision διεξάγεται στο Ισραήλ, κάτι το οποίο μπορεί να κάνει τα πράγματα αρκετά πιο πολύπλοκα.

Μπορεί το συνολικό Παλαιστινιακό να είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο ζήτημα που κρατά δεκαετίες τώρα όμως και άρα αν μη τι άλλο δεν χωράει εδώ, η βάναυση μεταχείριση των Παλαιστίνιων στην Γάζα και στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη από το κράτος του Ισραήλ είναι μια πραγματικότητα που απασχολεί πολύ κόσμο, όπως γράφαμε πρόσφατα. Μία από τις αντιδράσεις σε αυτή την πραγματικότητα είναι η κίνηση Boycott, Divestment, Sanctions (BDS – (Μποϋκοτάζ, Απέκδυση, Κυρώσεις), η οποία καλεί για πολιτικό, εμπορικό, διπλωματικό και πολιτισμικό μποϊκοτάζ στο Ισραήλ μέχρι να κάνει παραχωρήσεις ως προς τους εκατομμύρια Παλαιστίνιους που ζούνε σε εδάφη που ελέγχονται από το Ισραήλ, υπό άμεση και έμμεση στρατιωτική κατοχή.

Ο πασίγνωστος από τον ηγετικό του ρόλο στους Pink Floyd (στους οποίους ήταν και ιδρυτικό μέλος) μουσικός Roger Waters είναι ιδιαίτερα ενεργός στην κίνηση BDS. Τόσο ενεργός, που αποφάσισε να στείλει προσωπικό μήνυμα στην Κατερίνα Ντούσκα (όπως έχει ζητήσει και από τους υπόλοιπους υποψήφιους), ζητώντας της να μη συμμετάσχει στη φετινή Eurovision (που θα γίνει στην πρωτεύουσα Τελ Αβίβ μετά από ένα απερίγραπτο μπάχαλο αφότου η κυβέρνηση Νετανιάχου προσπάθησε να φέρει την Eurovision στην Ιερουσαλήμ), έναν θεσμό τον οποίο η κυβέρνηση του Ισραήλ προσπαθεί μεθοδικά να χρησιμοποιήσει για την προώθηση των πολιτικών της θέσεων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η παράκληση του Waters δεν έρχεται εν κενώ: Προέρχεται από αίτημα των ίδιων των Παλαιστινιακών οργανώσεων και υποστηρίζεται και από μια σειρά Ισραηλινούς καλλιτέχνες. Όπως ανέφερε ο Waters στο βίντεο που έβγαλε:

«Είσαι στην σκηνή πίσω μου, γιατί πριν λίγο άκουσα ένα τραγούδι σου. Είναι από το video που έφτιαξες για το τραγούδι “Somebody”. Μόνο εσύ και μια ακουστική κιθάρα. Μου άρεσε πραγματικά. Σε καλώ γιατί πριν από λίγες μέρες έφτιαξα ένα μικρό video με τίτλο “Are you the one?”.

Είναι για όλους εσάς που συμμετέχετε στην Eurovision και την ανάγκη ένας από εσάς να σηκώσει το ανάστημα του εκ μέρους των φίλων μου στην Παλαιστίνη. Το μόνο που κάνω είναι ότι απαυθύνομαι σε σένα. Δεν ξέρω αν γνωριζεις για τις συνθήκες στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Είναι φρικτές, πέρα από κάθε φαντασία.

Είναι ένα επίσημο αίτημα από την Παλαιστινιακή κοινωνία των πολιτών. Παρακαλούν όλους εμάς τους μουσικούς να μην κάνουμε συναυλίες στο Ισραήλ για κανένα λόγο, μέχρι τη στιγμή που οι Παλαιστίνιοι θα έχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν έχουν κανένα αυτή τη στιγμή. Κανένα. Ούτε ένα δικαίωμα.

Να πας εκεί στο Tel Aviv θα ήταν μεγάλο λάθος, νομίζω. Αυτό πιστεύω εγώ. Θα μπορούσα να κάνω λάθος.

Τελείωσα Κατερίνα Ντούσκα. Αυτό ήταν. Αυτή ήταν η έκκληση μου. Είσαι εσύ η μία; Ελπίζω.»

Λίγες μέρες πιο μετά, ήρθε η απάντηση της Κατερίνας Ντούσκα. Όπως είπε η τραγουδίστρια σε συνέντευξή της στο Avmag, η φάση της είναι κατά βάση NO POLITICA με ολίγη από «μα δεν μπορείτε να μην τσακώνεστε;»:

«Έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις αυτό το θέμα, το μποϊκοτάζ. Για μένα η Eurovision ήταν πάντα ένας διαγωνισμός φιλίας, ενότητας και πολυπολιτισμικότητας. Αυτό πρεσβεύει σαν μουσικός διαγωνισμός, ανεξάρτητα από τη χώρα που τον φιλοξενεί κάθε χρόνο. Σαν Κατερίνα είμαι μουσικός, δεν είμαι πολιτικός. Δεν μπορώ να μιλήσω για τις πράξεις καμιάς κυβέρνησης, κανενός κράτους.

Σαν μουσικός θεωρώ ότι ο σκοπός της τέχνης είναι να ενώνει τον κόσμο, όχι να τον διχάζει και γι’ αυτό δεν πρέπει να λογοκρίνεται η μουσική. Αν αυτό με ρωτάτε. Δεν έχω δει ποτέ τον διαγωνισμό να συμπεριφέρεται ρατσιστικά και να κάνει διακρίσεις. Άλλο το τι κάνουν τα κράτη. Και για αυτό θεωρώ ότι έχει αντέξει τόσο πολύ μέσα στον χρόνο η Eurovision.

Το Ισραήλ πάντα συμμετείχε και αγκαλιαζόταν από αυτόν τον διαγωνισμό. Κάθε χρόνο θα φιλοξενηθεί κάπου ο διαγωνισμός, δεν είναι πολιτικό το θέμα. Σκοπός του είναι να γεφυρώνονται οι διαφορές, συμμετέχουν χώρες από τη Δύση, από την Ανατολή, πολύ διαφορετικά πολιτεύματα μεταξύ τους, διαφορετικές θρησκείες.

Όλοι εκείνη τη στιγμή έρχονται κοντά, συνυπάρχουν σε έναν θεσμό, που αυτό σαν γεγονός είναι φοβερό. Κρατάνε όλοι τη σημαία της χώρας τους σε ένα ενιαίο κοινό, ο ένας δίπλα στον άλλον και όλοι διασκεδάζουν το ίδιο. Δεν υπάρχει έχθρα.»

Πάντως αυτή τη φορά μάλλον όσο κι αν θέλει η Ντούσκα να μην είναι πολιτικά τα πράγματα, τα έχει κάνει ήδη η κυβέρνηση του Ισραήλ.