Ωραία η Θεσσαλονίκη έτσι; Έχει Όλυμπο απέναντι και τρίγωνα Πανοράματος, έχει Άρη, Ηρακλή και ειδικά φέτος, έχει ΠΑΟΚ πρωταθλητή. Έχει κάστρα, θάλασσα και Άνω Πόλη. Την έχει τραγουδήσει ο Καζαντζίδης, ο Μητροπάνος, o Διονυσίου, ο ΛΕΞ, γενικώς κάθε λαϊκός βάρδος που σέβεται τον εαυτό του.

Φέρει περήφανα το παράσημο της «πόλης του έρωτα», έχει κορυφαία νύχτα και αν δεν ενδιαφέρεσαι για τα προηγούμενα δύο (ή στα διαλείμματα από αυτά), μπορείς στο κάτω κάτω να μασαμπουκώσεις σαν πασάς. Για όλα αυτά και για κάμποσα ακόμη, παίρνει το ρισπέκτ από ντόπιους και επισκέπτες. Είναι η Θεσσαλονίκη, διάολε, τι μπορεί να πάει στραβά με την πάρτη της;

Πολλά μπορούν φυσικά, και παρότι είναι γεγονός πως (λίγα) στραβά μπορούν να κάνουν τη ζωούλα πιο spicy, οι παραξενιές της Νύμφης του Θερμαϊκού ζορίζονται να χωρέσουν σε τηλεφωνικό κατάλογο. Δεν είναι τυχαίο που #TisSalonikisTaKaka έχουν γίνει hashtag ενόψει δημοτικών εκλογών.

Ας δούμε ποια είναι τα πράγματα που μας έχουν γοητεύσει περισσότερο σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο:

Το προσωπικό βουνό σκουπιδιών που υπάρχει για τον κάθε κάτοικο της πόλης

Έχετε ακούσει ότι στην κάτω Ιταλία έχουν προβλήματα με τα σκουπίδια από τις δραστηριότητες της Καμόρα; Η αλήθεια είναι ότι η Σαλονίκη έχει Καμάρα αντί για Καμόρα, αλλά από σκουπίδι τα πάει πρίμα. Σαν να μην έφτανε αυτό, στα απλά σκουπίδια και η απίστευτη έλλειψη ανακύκλωσης (μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε λιγάκι γι’αυτό, ας πούμε ως τον 22ο αιώνα) έρχεται να προστεθεί ο υπέροχος συνδυασμός χρώματος και οσμής της θάλασσας, ο οποίος προκύπτει όταν η μόλυνση και τα ρεύματα του Θερμαϊκού αποφασίζουν να παίξουν αριστοτεχνικά το 1-2. Με ένα καλό branding θα μπορούσαμε ίσως να το πουλήσουμε σαν γραφικό στοιχείο της πόλης, αλλά θα χρειαστεί προσπάθεια.

Mad Max: Βασιλίσσης Όλγας

Η κίνηση που προκαλείται από τα λεωφορεία, τα ταξί και τα χιλιάδες ΙΧ  της πόλης είναι ένας καμός που άνετα σηκώνει Χολιγουντιανό blockbuster, μόνο που πολύ πιθανόν ο Τομ Χάρντι να τα έβρισκε πιο ζόρικα από την έρημο. Στο επίκεντρο του Μπιλμπάο είναι ο απόλυτα δυσλειτουργικός ΟΑΣΘ, ο οποίος δημιουργεί την αίσθηση ότι θέλει να μείνει λίγο μόνος ή κάτι τέτοιο. Απόλυτο highlight: Το ένα (1) νυχτερινό λεωφορείο της Θεσσαλονίκης, το οποίο δίνει την ευκαιρία σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες όπως ξενύχτηδες φοιτητές και κόσμο που θέλει να πάει αεροδρόμιο να ενωθούν όλοι μαζί σε μια κονσέρβα σαρδέλες.

Το Άγιο Δισκοπότηρο της Θεσσαλονίκης, μια θέση πάρκινγκ

Πρόκειται κανονικά για κατάσταση τύπου Άγιο Δισκοπότηρο, απλά στην λιγότερο θρησκευτική και πιο Monty Python εκδοχή του. Ο κυκλοφοριακός πανικός που αναφέραμε παραπάνω, σε συνδυασμό με τις λίγες θέσεις πάρκινγκ αναγκάζει τον κόσμο να παίζει Jenga με το αυτοκίνητό του στα πεζοδρόμια. Η λύση που βρέθηκε προφανώς ήταν η ελεγχόμενη στάθμευση, ώστε το χάος να παραμένει το ίδιο, αλλά να έχει και ένα μνημονιακό άρωμα. Απλά καταπληκτικό.

Το βασίλειο μου για μια γκαρσονιέρα

Όλοι ασχολούνται με το Airbnb στην Αθήνα και πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα εκεί, αλλά για κάποιο μυστηριώδη λόγο, ο ισχυρός τουρισμός σε μία πολύ μικρότερη πόλη μπορεί άνετα να κοντράρει την πρωτεύουσα στο γνωστό δείκτη δυσκολίας εύρεσης γκαρσονιέρας (Δ.Δ.Ε.Γ.). Για την ακρίβεια, στο κέντρο και στην Άνω Πόλη ο Δ.Δ.Ε.Γ. μπορεί άνετα να είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Από την άλλη, κάθε διάκριση είναι για καλό, οπότε κάτι είναι κι αυτό.

Και ένα ποδηλατόδρομο, έτσι για τη φάση

Ο πρώτος ποδηλατόδρομος της ιστορίας που φτιάχτηκε με πρωτεύουσα (no pun intended) χρήση στο μυαλό να τσοντάρει στο περιορισμένο στοκ από θέσεις πάρκινγκ της πόλης, οι οποίοι με ευγνωμοσύνη έχουν παρκάρει σε όλο το μήκος και το πλάτος του. Συγγνώμη ποδηλατόδρομε, αλλά η θυσία σου έγινε για καλό σκοπό. Θα σε θυμόμαστε.

Η υγρασία που ζορίζει μέχρι και τα ψάρια

Εντάξει εδώ έχουμε ένα λίγο πιο πολύπλοκο ζήτημα από τα υπόλοιπα, αλλά με 22 υποψήφιους δήμαρχους Θεσσαλονίκης, ίσως μπορούμε να ελπίζουμε και σε μια λύση για την υγρασία. Μέχρι να λυθεί αυτό το προβληματάκι μπορείτε να δοκιμάσετε το καλοκαίρι να δείτε πως είναι μια εφημερίδα που σπάει στη μέση από την υγρασία, σαν να της έκανε τάκλιν ο Ματεράτσι.

Το ντέρμπι αιωνίων με το κασέρι και το τυρί

Αυτό να σημειωθεί πως είναι και το μοναδικό υπεραστικό ντέρμπι της χώρας. Πρόκειται για την κλασσική διαμάχη με την υπόλοιπη Ελλάδα για ζητήματα της Αριστοτέλειας λογικής, όπως το αν τα αντικείμενο «κασέρι» και «φέτα» ανήκουν στο λογικό σύνολο «τυρί». Όπως και να’χει, είναι ωραίο το ότι οι Έλληνες συνεχίζουμε μέχρι και σήμερα να συζητάμε φιλοσοφικές έννοιες όπως της κασερόπιτας και της φετόπιτας.