«Τίποτε ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο» ήταν η αγαπημένη φράση του Γερμανού γενειοφόρου φιλοσόφου Καρλ Μαρξ, όμως το «τίποτε τουριστικό δεν μου ακούγεται αρκετά εξωφρενικό» είναι μια καλή θεωρητική αρχή για να κατανοήσει κανείς το μεγαλείο της σύγχρονης Ελλάδας. Από τότε που το «Zorba the Greek» αποσυνδέθηκε από τον Καζαντζάκη για να ζήσει μια νέα και λιγότερο ξενέρωτη ζωή μαζί με το σουβλάκι έχουν περάσει πολλά χρόνια, η τουριστική βιομηχανία της χώρας όμως όχι απλά αναπτύσσεται, αλλά δουλεύει στις 6000 στροφές για να παίξει μπάλα με τις τελευταίες τάσεις της μόδας.

Αυτό σημαίνει φυσικά ότι όσο καλές κι αν είναι οι παραλίες και τα ορεινά χωριά, είναι λίγο μπανάλ και το πιο σημαντικό, δεν μπορούν να απαντήσουν στον βιωματικό τουρισμό. Υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που ψοφάνε για νέες εμπειρίες, από το να πάνε για σαφάρι μέχρι να γίνουν μέλη του ISIS, και η ζήτηση αυτή για πιο extreme sports και εμπειρίες πρέπει να καλυφθεί, ενώ και η ρουστίκ φάση με ανεβοκαταβάσεις στη Γκιώνα ή στο Γράμμο – Βίτσι έχει κουράσει πλέον. Τι ριψοκίνδυνο και ΟΥΡΜΠΑΝ έχει όμως να τους πουλήσει αυτή η χώρα;

Αν σκεφτήκατε το «το αντιεμβολιαστικό κίνημα» ή «το Twitter του Γιάννη Λοβέρδου» είστε σε καλό δρόμο, όμως δεν έχουμε φτάσει ακόμη εκεί (αν και η προοπτική μας ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα». Το πιο επικίνδυνο πράγμα είναι ως γνωστόν η Μοσούλη της Μεσογείου, κατά κόσμον Εξάρχεια, η θρυλική γειτονιά που ήδη χιλιάδες τουρίστες (υποτίθεται πως) καταφθάνουν για να δουν πως είναι να κάνεις Μπιλμπάο τη Στουρνάρη με αυθεντικό χειροποίητο σαλάμι κάθε Σάββατο βράδυ – μια ήδη ακμάζουσα βιομηχανία, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ τουλάχιστον.

Οι χιλιάδες τουρίστες όμως χρειάζονται ξεναγούς, και κάποιοι συνάνθρωποι μας είναι εδώ για να τους εξυπηρετήσουν. Κάπως έτσι βρισκόμαστε ξαφνικά μπροστά σε τέτοιους υπέροχους τίτλους, όπως το «Γλυκές Αμαρτίες και Αναρχία»:

Ή το ακόμη πιο cute «Γλυκιά καταστροφή»:

Παρά το promising όνομα, ο περίπατος δεν παρέχει πιστοποιητικό εκπαίδευσης πεσίματος σε διμοιρία, μόνο (θεωρητικό) μάθημα για φοιτητικές κινητοποιήσεις και αναρχικά μπάχαλα, άντε και κανένα greek meze:

Παρότι το να μάθουν στο ΣΚΑΪ το ότι η γειτονιά που αγαπούν να μισούν είναι από τις πιο trendy στην Ευρώπη είναι από μόνο του κάπως promising, η φάση ακούγεται λίγο ξενέρωτη, σαν να τρως πάλι αλλά με φρέντο εσπρέσο και Άσιμο αντί για ρετσίνα και Ζορμπά. Άλλα tour έχουν πιο ενδιαφέρουσες προοπτικές για τους Μαλατέστα με wanderlust:

«Hear the story behind the memorial for Alexis Grigoropoulos!

And now we step into Nosotros cafe, a place for alternative thought and conversations!

We walk towards the self-managed Navarinou park!

Ladies and gentlemen, we are standing into the heart of Exarchia!»

Cops, pigs, assassins θα συμπληρώσουμε εμείς, ενώ αξίζει να αναφέρουμε εδώ και τον χαρακτηρισμό «Πανκ Ντίσνεϊλαντ» που επινόησε η αμερικανική Huffington Post. Θα ρωτήσετε τώρα αν είναι καλύτερα να ξέρει η υφήλιος τα Εξάρχεια ως το μόνο μέρος του πλανήτη που οι αναρχικοί είναι πτηνά και θα έχετε δίκιο, όμως η έτερη φράση «το τελευταίο χωριό των αναρχικών στον κόσμο» έχει κάτι από Αστερίξ.

Αντίστοιχα κινείται η φάση και σε άλλες γωνίτσες του Ίντερνετ:

Γλυκιά Αναρχία λοιπόν, γιατί αφενός ποιος τον χέζει τον Παρθενώνα και αφετέρου ως γνωστόν η επανάσταση γαμιέται, οπότε ας κάνουμε και κανέναν περίπατο. Το καλύτερο όμως είναι ότι η συγκεκριμένη βιωματική τουρνέ βρίσκεται στο Airbnb, στην πασίγνωστη πλατφόρμα βραχυχρόνιας μίσθωσης που άλλαξε άρδην τα οικιστικά δεδομένα σε τόσες πόλεις της Ευρώπης και την οποία σιχτιρίζουν ακατάπαυστα οι μόνιμοι κάτοικοι της Πρωτεύουσας για το άλμα στον ουρανό που έκαναν τα ενοίκια.

Εμείς πάντως, στο σχετικό αφιέρωμα που είχαμε κάνει στην κοινότητα των σκληροπυρηνικών λαντλόρδων από τη Λαμία που δημιούργησε το Airbnb, το είχαμε προβλέψει. Παρά τις έντονες επιρροές από Τζήμερο που έχει τμήμα των μελών, οι δαιμόνιοι εντερπρενέρ πολύ πιθανόν στο μέλλον να κάνουν Μύκονο και την οδό Τοσίτσα:

Air Beds & Bahala είναι η τελευταία τάση της μόδας.