Η αλήθεια είναι, αγαπητοί αναγνώστες κι αγαπητές αναγνώστριες, πως το πεδίο της αμερικάνικης τηλεόρασης έχει γίνει εξαιρετικά ανταγωνιστικό. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει χώρος για όλους. Υπάρχει. Έτσι κι αλλιώς, η κυριαρχία του streaming τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει την έννοια του τηλεοπτικού χρόνου στο πεδίο της παραγωγής, της διανομής και της κατανάλωσης. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι παράγονται πολλά παραπάνω ενδιαφέροντα πράγματα απ’ όσα έχουμε τη δυνατότητα να καταναλώσουμε. Μ’ αυτήν την έννοια, η διάκριση μεταξύ του τι αξίζει και τι όχι αποκτάει μάλλον όλο και μεγαλύτερη σημασία όσο περνάει ο καιρός.
Να, ας πούμε, είδαμε χτες ότι βγήκαν στη φόρα οι πρώτες εικόνες από το Moonbase 8 – κι αυτή είναι μια τηλεοπτική σειρά για την οποία είμαστε ενθουσιασμένοι μέχρι στιγμής. Τι είναι αυτό, σας ακούμε να ρωτάτε. Θα σας πούμε. Το Moonbase 8 ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο που μας πέρασε και θα είναι μια κωμική σειρά που θα ακολουθεί τρεις losers αστροναύτες που βρίσκονται σε μια βάση της NASA στην έρημο, περιμένοντας πότε θα έρθει η σειρά τους να επιλεγούν για ταξίδι στο φεγγάρι. Η σειρά θα έχει έξι επεισόδια, ενώ ακόμα δεν έχουμε ούτε ημερομηνία κυκλοφορίας και δεν γνωρίζουμε καν ποιο τηλεοπτικό δίκτυο ή streaming πλατφόρμα θα την φιλοξενήσει.
Greetings from #Moonbase8 👨🚀 pic.twitter.com/GvEputKMGP
— A24 (@A24) July 10, 2018
Παρόλο που μέχρι στιγμής γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για το Moonbase 8, είμαστε εξαιρετικά αισιόδοξοι γι’ αυτήν τη σειρά. Προσπαθώντας, λοιπόν, να σας πείσουμε κι εσάς να γίνετε αισιόδοξοι, είπαμε να μαζέψουμε τους 5 λόγους για τους οποίους κυριευόμαστε απ’ αυτήν την αισιοδοξία. Οι λόγοι αυτοί είναι οι εξής:
Λοιπόν, η Α24 είναι μια ανεξάρτητη εταιρία κινηματογραφικής παραγωγής και διανομής – και θα έπρεπε να την ξέρουμε ήδη όλοι μας, γιατί βρίσκεται πίσω από τις καλύτερες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας. Ξεκινάμε τη λίστα και σταματήστε μας όταν πειστείτε ότι έχουμε δίκιο. Hereditary, First Reformed, Lady Bird, The Killing of a Sacred Deer, The Florida Project, Good Time, Moonlight, American Honey, The VVitch, The End of the Tour, Ex Machina, Under the Skin, Spring Breakers. Να συνεχίσουμε;
Ναι, ο Krisel είναι μια από τις ήρεμες δυνάμεις της σύγχρονης αμερικάνικης κωμωδίας και το έχει αποδείξει πολλές φορές ως τηλεοπτικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Δούλεψε εκτεταμένα στις αλλοπρόσαλλες κωμικές σειρές Tom Goes to the Mayor και Tim and Eric, δούλεψε σε κάμποσα από τα αξέχαστα Digital Shorts του Saturday Night Live, συνέγραψε και σκηνοθέτησε τα περισσότερα επεισόδια του Portlandia και πριν από δύο χρόνια δημιούργησε την υποτιμημένη σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία Baskets.
Πρώτα απ’ όλα, τον αγαπάμε. Τέλος. Δεύτερον, πέρα από σταθερό μέλος του Saturday Night Live από το 2002 μέχρι το 2013, ο Armisen δημιούργησε το υπέροχο Portlandia μαζί με την Carrie Brownstein, αλλά και την εξίσου υπέροχη mockumentary σειρά Documentary Now! μαζί με τους έτερους SNL βετεράνους Bill Hader και Seth Meyers. Και βέβαια, εδώ θα είναι και σεναριογράφος πέρα από πρωταγωνιστής.
Κάποια στιγμή κριτικός κινηματογράφου Rogert Ebert είχε αποφανθεί πως “καμία ταινία που έχει είτε τον Harry Dean Stanton είτε τον M. Emmet Walsh σε δεύτερο ρόλο δε μπορεί να είναι κακή“, δημιουργώντας έτσι τον θρυλικό Κανόνα Stanton-Walsh. Για την επόμενη γενιά ηθοποιών, που σήμερα είναι γύρω στα 50, οι δύο αυτοί άνθρωποι είναι ο Michael Stuhlbarg και ο John C. Reilly. Θέλετε να θυμηθούμε που έχει παίξει δεύτερους ρόλους; Σε τρεις ταινίες του Paul Thomas Anderson (Hard Eight, Boogie Nights, Magnolia), σε δύο ταινίες του Martin Scorsese (Gangs of New York, The Aviator), στο Chicago, στο What’s Eating Gilbert Grape, στο Thin Red Line, στον Αστακό, στο The Hours και στο We Need to Talk About Kevin. Τον αγαπάμε και τον θέλουμε σε καλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Κι είναι μια εταιρία παραγωγής που ειδικεύεται στο αλλόκοτο, αλλοπρόσαλλο, σουρεαλιστικό περιεχόμενο – κάτι που χρειαζόμαστε πολύ περισσότερο στην mainstream pop κουλτούρα. Ενδεικτικά, η Abso Lutely εμπλέκεται στο Eric Andre Show, το Nathan For You, το Tim and Eric και το Check It Out! with Dr. Steve Brule.
