Σε μία συνέντευξή της, η Άντζελα Ντέιβις, θεωρητικός της φυλακής και μέλος των Μαύρων Πανθήρων, προσπάθησε να απομυστικοποίησει τη λογική της φυλακής: «ένας τρόπος να εξαφανιστούν οι άνθρωποι», λέει η Ντέιβις, «με την ελπίδα ότι θα εξαφανιστούν και τα κοινωνικά προβλήματα που αυτοί εκπροσωπούν». Κάποτε, για τους μαύρους της Αμερικής, η φυλακή ήταν ένα θεσμικό όπλο στα χέρια των υπέρμαχων του ρατσιστικού πολέμου των ΗΠΑ. Ακόμα είναι, αν και έχει εμφανιστεί και μια παραπάνω δίοδος διοχέτευσής τους στα κολαστήρια. Αυτή της νέμεσης για την είσοδο μερικών στον πλανήτη της καριέρας, η ίδια δίοδος που έστειλε τη Lauryn Hill στη φυλακή για φοροδιαφυγή.
Η Lauryn αποφυλακίστηκε και ανακοίνωσε νέα περιοδεία, ενώ μέσα από τα κάγκελα κυκλοφόρησε ένα νέο κομμάτι-δυναμίτη. Το “Consumerism” είναι συγκλονιστικό, όχι μόνο για τους απίστευτους στίχους του και το τσιτωμένο μπιτ του, αλλά και για τη φωνή της Hill, η οποία μέσα από την εμπειρία της φυλακής ακούγεται πιο τραχιά, σπασμένη, μεταλλαγμένη. Το κομμάτι έχει τον αέρα μιας πανίσχυρης σημειολογίας: ένας πολιτικός ύμνος του σήμερα που κουβαλάει τα τραύματα μιας κοινωνικής συνθήκης την οποία αφηγείται.
«To “Consumerism” είναι μέρος κάποιου υλικού που προσπαθούσα να τελειώσω πριν μπω μέσα. Προσπαθήσαμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο γινόταν σχετικά με τη μίξη μέσω προφορικών οδηγιών και οδηγιών μέσω e-mail, χάρη στο πλήρωμα των αναπληρωματικών αυτιών στην άλλη πλευρά. Το Letters From Exile είναι υλικό γραμμένο από έναν συγκεκριμένο χώρο, σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Ένιωσα την ανάγκη να σχολιάσω την υποβόσκουσα κοινωνικο-πολιτική και πολιτισμική συνθήκη όπως την έβλεπα. Δεν μπορούσα να παρακολουθώ και πολύ τις ειδήσεις και πολύ τελευταία, οπότε δεν είμαι και η πλέον ενήμερη για σήμερα. Αλλά η έμπνευση αυτού του είδους είναι ένα είδος ειδήσεων από μόνη της και συχνά περιέχει μία αίσθηση του επείγοντος που προηγείται των μελλοντικών συμβάντων. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι δεν θα είναι επικαίρο. Μηνύματα σαν αυτά, φαντάζομαι πως πάντα θα βρίσκουν τον κοινό τους ή το κοινό θα βρίσκει αυτά, σαν το νερό που αναζητεί τη στάθμη του.»
Ο Prince απ’ την άλλη, είναι πιο χαρωπός στην κοινωνική κριτική του. Το καινούργιο του single “Da Bourgeoisie” είναι ευδιάθετο old school funk με ελάχιστα συνεκτικούς στίχους που κάπως πραγματεύονται την ερωτική απόρριψη του Prince από κάποιον ή κάποια για μια γυναίκα. Η κραυγή απόγνωσής του είναι ο επαναλαμβανόμενος στίχος για μια «γυναίκα με μούσια στο καμπαρέ». Η σεξουαλική θεματική είναι περιορισμένη αυτή τη φορά στον στίχο “I wish I never kissed your *ήχος αηδίας*”.
