Αυτό ήταν, αγαπητοί κι αγαπητές, ο χρόνος άλλαξε, η μπάλα έπεσε, ο κύβος ερρίφθη, το 2019 ήρθε. Κάποιοι πιθανώς να αντιμετωπίζετε με αισιοδοξία αυτήν την εξέλιξη, άλλοι πιθανώς να βλέπετε τον χαρμόσυνο ερχομό του νέου έτους σαν μια δυσβάσταχτη τελετουργία ματαιότητας, λες και πρόκειται οτιδήποτε μέσα στις επόμενες 365 μέρες να είναι έστω και ελαφρώς βελτιωμένο σε σύγκριση με τις προηγούμενες 365 τέτοιες.
Η αλήθεια είναι πως οι λόγοι για να είσαι αισιόδοξος το 2019 δεν είναι και τόσοι πολλοί – μακροκοινωνικά και μακροϊστορικά τουλάχιστον, δε μας νοιάζει αν είστε χαρούμενοι στην προσωπική σας ζωή, ό,τι θέλετε κάντε, έχουμε και φίλους που είναι χαρούμενοι. Συνολικά, όμως, είναι κάπως δύσκολο να σκεφτούμε αισιόδοξα για το μέλλον – κι αυτό είναι ένας τοίχος που χτίζεται πολλά χρόνια τώρα. Αν κοιτάξουμε, για παράδειγμα, τις αφηγήσεις του sci-fi (ενός κατεξοχήν μελλοντολογικού genre) για το πώς θα έμοιαζε ο 21ος αιώνας και συγκεκριμένα το 2019, τότε μάλλον θα βρίσκαμε κυρίως δυστοπικές καταστάσεις αμφιβόλου δικαιοσύνης και ηθικής πλην συχνότατα συναρπαστικής αισθητικής.
Τώρα, το μέλλον ήρθε, φίλοι και φίλες. Δεν έχει άλλο μέλλον, αυτό ήταν. Κι είναι δύσκολο να φανταστούμε κάτι διαφορετικό. Όπως έχουμε αναφέρει και με μια άλλη χαρούμενη αφορμή, η δυσκολία μας να φανταστούμε ένα άλλο μέλλον έχει βασανίσει τα μεγάλα μυαλά της εποχής μας: “Ο Frederic Jameson έγραφε ότι είναι πιο εύκολο να φανταστούμε το τέλος του κόσμου παρά το τέλος του καπιταλισμού. Ο Mark Fisher έγραφε ότι πλέον μοιάζει αδύνατον να φανταστούμε μια συνεκτική και βιώσιμη εναλλακτική σ’ αυτό που ζούμε. Οι Nick Srnicek και Alex Williams έγραφαν ότι το μέλλον έχει ακυρωθεί. Ο William Gibson έγραφε ότι είναι σχεδόν αδύνατον ακόμα και να φανταστούμε την φράση «22ος αιώνας»”.
Για ένα σεβαστό κομμάτι του sci-fi κινηματογράφου, βέβαια, το 2019 επρόκειτο να αποτελέσει μια σημαντική χρονιά, μια χρονιά που γίνονται πράγματα. Γι’ αυτό, λοιπόν, μαζέψαμε 10 ταινίες (καλές και κακές) που διαδραματίζονται το 2019 και προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα μοιάζει η ζωή φέτος, να μετρήσουμε τα υπέρ και τα κατά της χρονιάς που έρχεται, αν όλα πάνε όπως μας έμαθε το σινεμά ότι θα πάνε.
Το καλό είναι ότι: από παντού θα ακούγεται Italo-disco, πράγμα πάντοτε ευπρόσδεκτο.
Το κακό είναι ότι: θα έχει γίνει πυρηνικό ολοκαύτωμα, ο κόσμος θα μοιάζει 50% με αντιγραφή Mad Max και 50% με αντιγραφή Escape from New York.
Το καλό είναι ότι: θα έχουμε κουλ μηχανές, όλα τα φώτα θα είναι neon, όλα τα κτίρια θα είναι ψηλά.
Το κακό είναι ότι: θα γίνει καινούριο big bang, γεγονός που ενδέχεται να διαταράξει κάπως τη ζωή μας.
Το καλό είναι ότι: θα υπάρχουν ιπτάμενα αυτοκίνητα, φλόγες πάνω από το Los Angeles, μουσική του Vangelis και πολύ καλύτερη μόδα απ’ την σημερινή.
Το κακό είναι ότι: μπορεί τελικά να μην ήμασταν ποτέ άνθρωποι.
Το καλό είναι ότι: όλοι θα είμαστε βαμπίρ.
Το κακό είναι ότι: θα υπάρχει παγκόσμια έλλειψη αίματος.
Το καλό είναι ότι: η κατάσταση θα είναι τόσο ηλίθια που θα καταντάει απολαυστική.
Το κακό είναι ότι: ο κόσμος θα μοιάζει με παραφουσκωμένη χολιγουντιανή καταστροφή.
Το καλό είναι ότι: τα προβλήματα του κόσμου θα λύνονται με ξύλο σε πρωτάθλημα kickboxing ανάμεσα σε ανθρώπους και cyborgs.
Το κακό είναι ότι: η ζωή θα είναι κατάλληλη μόνο για ταινία δράσης στο Star.
Το καλό είναι ότι: μπορεί να είμαστε κλώνοι, αλλά τουλάχιστον ενδέχεται να μοιάζουμε με τον Ewan McGregor ή την Scarlett Johansson.
Το κακό είναι ότι: θα μας σκηνοθετεί ο Michael Bay, πράγμα λίγο χειρότερο από το εμπόριο οργάνων της ταινίας.
Το καλό είναι ότι: υπάρχουν δύο ιταλικές ταινίες, μαζί με την πρώτη της λίστας, φτιαγμένες το 1983 που διαδραματίζονται το 2019 και περιγράφουν αμφότερες έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο με Italo-disco soundtrack.
Το κακό είναι ότι: το πυρηνικό ολοκαύτωμα παραμένει σταθερό κι εδώ.
Το καλό είναι ότι: o Viggo Mortensen είναι ο daddy που εχμ πάντα θέλαμε κατά βάθος.
Το κακό είναι ότι: κουβαλάει μαζί του κι ένα κωλόπαιδο αλλά κάπως θα τα βρούμε.
Το καλό είναι ότι: το δυστοπικό μέλλον θα βασίζεται σε reality shows, οπότε είμαστε ήδη αρκετά καλά εκπαιδευμένοι για να το αντιμετωπίσουμε.
Το κακό είναι ότι: δυστυχώς θα έχει τρέξιμο.
