Quantcast
guide QA

Οι Strange Brew τα παράτησαν όλα για να αρχίσουν να φτιάχνουν ελληνικές μπύρες που δεν έχεις φανταστεί

Οι άνθρωποι πίσω από την φοβερή Jasmine IPA μας μίλησαν για το όραμα τους και το πως είναι να φτιάχνεις μερικές απο τις καλύτερες μπύρες στην Ελλάδα


Σπύρος Μαυρογιάννης · 13 Δεκεμβρίου 2017

Θα το έχετε παρατηρήσει και εσείς. Το πρόβλημα όταν ανοίγεις μια κουβέντα για τη μπύρα στην Ελλάδα είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίσεις στην καλύτερη τα βλέμματα δυσπιστίας των γύρω σου. Η μπύρα είναι απλώς μπύρα, δεν χρειάζεται να το παπαρίζουμε, αν είναι παγωμένη είναι καλή. Στην χειρότερη είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίσεις τον καταιγισμό της πληροφορίας που θα εξαπολύσει κάποιος ΝΕΡΝΤΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΣ στην παρέα. Ο τελευταίος θα αρχίσει να πετάει ακατάλυπτα αρκτικόλεξα και όρους όπως APA και TRIPLE IMPERIAL STOUT και θα οδηγήσει και τον πιο καλοπροαίρετο στο ψυγείο για να του φέρει μια πράσινη να πιεί, μπας και το βουλώσει.

Αυτό στην Ελλάδα. Γιατί σε άλλες χώρες δεν είναι έτσι. Και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάτι που χάνουμε. Και αυτό είναι ότι υπάρχει ένας τεράστιος κρυμμένος ωκεανός γεύσης και ποιότητας που είναι κρυμμένος κάπου πέρα απο τις τέσσερις-πέντε lager μπύρες μαζικής κατανάλωσης τις οποίες είμαστε συνηθισμένοι εδώ και δεκαετίες να πίνουμε. Και ταυτόχρονα αυτός να είναι προσβάσιμος, χωρίς ακαδημαϊσμούς και δηθενιές, χωρίς να χρειαστεί να πληρώσεις (απαραίτητα) τα κέρατα σου σε λεφτά. Και το πιο σημαντικό: Που παράγεται στην Ελλάδα από ανθρώπους με καύλα και όρεξη να φύγουν απο την πεπατημένη και να δουν τα πράγματα αλλιώς.

Μια σπουδαία περίπτωση σε αυτή την προσπάθεια είναι οι Strange Brew. Τρείς φίλοι, ο Ορέστης, ο Αντώνης και ο Γιώργος που αποφάσισαν κάποια στιγμή να ξεκινήσουν το δικό τους νομαδικό ταξίδι στον κόσμο της μπύρας. Μιλήσαμε μαζί τους, και αυτά είναι όλα όσα μας είπαν:

Ορέστη, Αντώνη και Γιώργο καλησπέρα. Αρχικά ποιοι είστε και τι κάνετε;

Γειά σας παιδιά! Είμαστε τρεις τύποι που ενώ σπουδάσαμε και δουλεύαμε σε διάφορα άσχετα αντικείμενα, τα παρατήσαμε ή το προσπαθούμε τέλος πάντων για να ασχοληθούμε με ένα από τα πράματα που μας άρεσε πιο πολύ. Πλέον λοιπόν δε συστηνόμαστε σαν μπουφετζήδες, μαθηματικοί, οικοδόμοι, μηχανικοί και δεν ξέρω γω τι άλλο, αλλά σαν Strange Brew που φτιάχνουμε ωραία μπύρα να έχει να πίνει ο κόσμος!

Πείτε μας δυο λόγια για τις δύο ετικέτες σας, την Jasmine IPA και την Uncle Jam’s. Γιατί τα γραφιστικά σας είναι τόσο καύλα;

Αρχικά ξεκινήσαμε με τη Jasmine IPA. Θέλαμε να φτιάξουμε μια ασυνήθιστη για την ελληνική αγορά μπύρα. Δεν είχε νόημα να ξεκινήσουμε με κάτι πιο «προσιτό», lager ή pils, δε θα μπορούσαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στην τιμή και το ξέραμε, αυτά τα στυλ υπάρχουν για να πίνεις πολύ και συνεπώς η τιμή μετράει πολύ. Επίσης δε μας ενδιέφερε να φτιάξουμε μια κλασσική μπύρα, έστω λίγο καλύτερη από τις άλλες, και να στηριχθούμε στο marketing για να την πουλήσουμε. Θέλαμε να συμβάλλουμε κι εμείς στην προσπάθεια που γίνεται από διάφορους τα τελευταία χρόνια στη χώρα, να αναδειχθεί πως υπάρχει πολύ ψωμί στη μπύρα διεθνώς, ως προς τα είδη, τις γεύσεις, τον πειραματισμό και να αναδείξουμε την craft πλευρά της ζυθοποίησης, όχι την «ελληνική», την «αφιλτράριστη» και την «απαστερίωτη» που έχει αρχίσει να κουράζει. Η Jasmine IPA λοιπόν κάναμε μια προσπάθεια αφενός να είναι IPA, δηλαδή γεμάτη, πικρή, φρουτώδης και αρωματική αφετέρου να είναι προσβάσιμη σε ευρύτερο κοινό πέρα από τους beer geeks μιας και είναι το σταθερό μας προϊόν που στόχο έχει να φέρει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο κοντά στο «τι είναι IPA». Επιλέξαμε λοιπόν την πιο σύγχρονη προσέγγιση των IPA, που έχει γίνει πολύ hyped στην Αμερική τα τελευταία χρόνια, κατεβάσαμε την πίκρα στα κατώτερα όρια του στυλ, ανεβάσαμε το άρωμα των τροπικών φρούτων όσο δεν παίρνει και φτιάξαμε και το mouthfeel έτσι ώστε να παραπέμπει σε «χυμό λυκίσκου». Ενώ γενικά είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα ακόμα πειραματιζόμαστε με μικρο-αλλαγές έτσι ώστε να φτάσει σε λίγο καιρό η μπύρα να είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε.

Παρόλα αυτά, επειδή το διαολάκι μέσα μας δε μας αφήνει να ησυχάσουμε, δε μπορούσαμε να σταματήσουμε στην παραγωγή ενός μόνο προϊόντος. Θέλαμε να πειραματιζόμαστε συνεχώς να φτιάχνουμε νέες συνταγές, νέα στυλ, όπως ακριβώς κάνουμε και στο σπίτι. Ως εκ τούτου ξεκινήσαμε τη σειρά Uncle Jam’s Brewhouse Tales. Μια σειρά από μπύρες που θα βράζονται μια και μοναδική φορά, θα τις πίνουμε, θα τελειώνουν και θα παίρνει σειρά η επόμενη. Αυτό το project είναι αν το θέλετε και η «ουσία» της Strange Brew, ο πειραματισμός, η έκπληξη και αυτός ο «εκπαιδευτικός» χαρακτήρας, ως προς το πού μπορεί να φτάσει η υπόθεση μπύρα, στο σχεδόν «παρθένο» στη μπύρα ελληνικό κοινό. Η πρώτη μπύρα της σειράς ήταν μια Double IPA στο 8% αλκοόλ, πολύ κοντά στη λογική της Jasmine (για να την υποδεχθεί ο κόσμος ομαλά) με όλα της τα χαρακηριστικά τραβηγμένα προς τα πάνω, η οποία κυκλοφόρησε μέσα Σεπτέμβρη και έχει σχεδόν εξαντληθεί. Πριν λίγες μέρες βράσαμε τη δεύτερη μπύρα της σειράς μια υψηλόβαθμη Stout 7.5-8% αλκοόλ. Επιλέξαμε να κάνουμε μια κατάμαυρη Stout για να κάνει απόλυτη αντίθεση με την προηγούμενη και να καταλάβει και ο πιο ανυποψίαστος τι συμβαίνει με τη σειρά αυτή, ότι δηλαδή δε θα πίνει ποτέ την ίδια μπύρα.

Τα γραφιστικά μας είναι πράγματι από άλλο πλανήτη! Άσχετοι και οι τρεις από μάρκετινγκ, διαφήμιση, πωλήσεις και τα συναφή, είχαμε την τύχη να γνωρίζουμε τον ημίθεο του illustration, το Νέαρχο Ντάσκα της polka dot design,ο οποίος εξαρχής κατάλαβε τι πάμε να κάνουμε και μας έφτιαξε τη φοβερή ετικέτα της Jasmine IPA. Του ζητήσαμε να ταιριάξει το προσωπικό του πολύ ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο στυλ με την αισθητική της 70’s ροκ ψυχεδέλειας από την οποία προέρχεται και το όνομά μας (Strange Brew, τραγούδι της κλασσικής rock μπάντας Cream). Στη συνέχεια μας σχεδίασε το λόγκο πιάνοντας ακριβώς αυτό που θέλαμε ενώ το απογείωσε με τη δεύτερη ετικέτα του μπαρμπατζάμ project. Ε, πλέον έχει λευκή επιταγή να κάνει ότι θέλει στο εικαστικό μας κομμάτι!

Πότε και γιατί ξεκινήσατε να βράζετε μπύρα στο σπίτι; Περιγράψτε μας λίγο τα στάδια που περάσατε μέχρι να φτάσετε εκεί που είστε τώρα (σε ότι αφορά στον εξοπλισμό αλλά και στην εμπειρία)

Την ψάχναμε με τη μπύρα πριν καν γίνουμε 18 και χωρίς ακόμα να κάνουμε παρέα, πηγαίναμε σε μπυραρίες και μπαρ με ψαγμένες ετικέτες και δοκιμάζαμε ό,τι ερχόταν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Πίναμε Guiness και Paulaner, μπύρες που στην πραγματικότητα έχουν μεγαλύτερη παραγωγή από την Amstel και νομίζαμε πως είμαστε ψαγμένοι και πως πίνουμε κάτι εξωτικό! Με τα βέλγικα μπήκαμε λίγο πιο βαθιά στο κόλπο αλλά το όνειρο τελείωσε νωρίς μιας και οι εισαγωγείς ήταν λίγοι και οι μπύρες που έφταναν στις μπυραρίες περιορισμένες και σε μεγάλο βαθμό μέτριες. Ταυτόχρονα, και πάνω που είχαμε γνωριστεί, ανακαλύψαμε ΚΙΤ παρασκευής μπύρας σε ένα οινολογικό εργαστήριο στο Περιστέρι και κάναμε τις πρώτες μας απόπειρες να φτιάξουμε μπύρα, φάση που αν εξαιρέσεις τον αρχικό ενθουσιασμό, στην πραγματικότητα δεν πήγε και πολύ καλά. Μετά κάποιοι τα παρατήσαμε, ο Ορέστης το πάλευε με άλλους φίλους στα Γιάννενα που ήταν φοιτητής, αλλά πιο σοβαρά ξεκινήσαμε όταν ανακαλύψαμε το μεταπτυχιακό ζυθοποιίας στο ΤΕΙ Οινολογίας το οποίο μας έβαλε για τα καλά στο κόλπο. Από τότε έχουμε βράσει πάνω από 80 διαφορετικές μπύρες στο σπίτι, τις πιο πολλές τις ήπιαμε, κάποιες κατέληξαν στην τουαλέτα, εξελίξαμε σταδιακά και τον εξοπλισμό και τον περασμένο Μάιο κάναμε το βήμα να φτιάξουμε προϊόν και να το βγάλουμε στην αγορά.

Πόσο σχετικός χρειάζεται να είναι κάποιος για να βράσει μια decent μπύρα στο σπίτι του;

Καθόλου. Για την ακρίβεια μπορείς να φτιάξεις αξιοπρεπέστατη μπύρα με ένα καλό kit-ακι και 2-3 τροποποιήσεις που θα σου προτείνει ο προμηθευτής στο homebrew shop της γειτονιάς σου. Λίγη προσοχή, καθαριότητα και ορθή χρήση των οδηγιών και σε ένα μήνα θα έχεις μπυράκλα να πίνεις στο σπίτι σου με πενήντα λεπτά το μπουκάλι! Από αυτό το στάδιο, μέχρι να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει με τα υλικά, να σκαμπάσεις από ζυμώσεις, να περάσεις στο all grain, να εκτελέσεις σωστά τις συνταγές και να λύνεις τα προβλήματα που προκύπτουν κάθε στιγμή χρειάζεται πολύ κόπο και διάβασμα όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή!

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια άνθηση της ελληνικής craft μπύρας. Σε τι οφείλεται αυτό;

Υπήρχε αντικειμενικά μεγάλο κενό. Ήμασταν η μόνη χώρα που είχε 2 πολυεθνικές που παρήγαγαν μπύρα και δεν είχε εγχώρια παραγωγή τη στιγμή που στις ΗΠΑ υπάρχουν 6000 μικροζυθοποιεία, στην Αγγλία 2000, στην Ιταλία 700 κλπ. Κάποια στιγμή θα γινόταν και θεωρούμε πως είμαστε ακόμα στην αρχή. Παρόλα αυτά, θεωρούμε πως η ελληνική craft μπύρα δε σχετίζεται με τα δεκάδες περιφερειακά μικροζυθοποιεία που καλώς έχουν ξεπηδήσει και παράγουν «ελληνικές» lager μπύρες κυρίως τους θερινούς μήνες αλλά με τις προσπάθειες που γίνονται από ζυθοποιούς, είτε έχουν ζυθοποιεία είτε όχι, να προάγουν το διαφορετικό, το ποιοτικό, αυτό που πραγματικά ονομάζεται craft ζυθοποίηση.

Τι είναι αυτό που λέμε gypsy brewing;

Είναι μάλλον το “δεν έχω λεφτά να ανοίξω δικό μου ζυθοποιείο και κλείνω συμφωνία με κάποια υφιστάμενη μονάδα για να παράξω τη μπύρα μου εκεί”. Ορισμένα από τα καλύτερα ευρωπαϊκά brands, η πασίγνωστη Δανέζικη Mikkeller, η επίσης Δανέζικη To Øl, η Σουηδική Omnipollo και πολλές άλλες είναι η απόδειξη πως δε χρειάζεται να έχεις δικό σου ζυθοποιείο για να φτιάχνεις ποιοτικό προϊόν. Απ την άλλη, το να έχεις δικές σου εγκαταστάσεις σου λύνει σε μεγάλο βαθμό τα χέρια μιας και έχεις απόλυτο έλεγχο στο τι συμβαίνει συνεχώς στο προϊόν σου, μπορείς να έχεις καλύτερες τιμές κλπ. Γενικά είναι μεγάλη κουβέντα το κατά πόσο το gypsy brewing είναι «άποψη» ή ανάγκη, στην οποία κι εμείς δεν έχουμε ακόμα απάντηση.

Που και γιατί βράζετε τις δικές σας μπύρες;

Ξεκινήσαμε να βράζουμε στις εγκαταστάσεις της Λακωνικής Ζυθοποιίας στο Γύθειο γιατί μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε για τους καλοκαιρινούς μήνες μια συμφωνία που δε θα μας άφηνε χωρίς προϊόν στη μέση του καλοκαιριού. Πρόκειται για μια ολοκαίνουρια μονάδα, με μόλις ένα χρόνο λειτουργίας, σύγχρονο και ποιοτικό εξοπλισμό και τα παιδιά εκεί ανέχονται όλες τις παραξενιές μας και τις «παραγωγικά ανορθολογικές» πρακτικές που απαιτούνται για να βγουν οι μπύρες μας όπως ακριβώς τις θέλουμε. Δεν αποκλείουμε φυσικά στο μέλλον να συνεργαστούμε και με κάποια άλλα ζυθοποιεία αν και είμαστε ικανοποιημένοι από την ως τώρα συνεργασία. Φυσικά το ζυθοποιείο παράγει και τις δικές του μπύρες, τις Sparta Beer Lager και American Pale Ale. Δοκιμάστε τες όπου τις βρείτε!

Πείτε μας μερικές ελληνικές craft μπύρες που θα προτείνατε σε κάποιον που είναι τελείως άσχετος από το σπορ.

Craft μπύρες που να εκτείνονται σε πολλά διαφορετικά στυλ παράγονται μόνο από τη Septem και τη Σόλο, ενώ τα πρώτα της σοβαρά βήματα κάνει και η Mikonu. Μικρότερο εύρος πειραματισμού αλλά πολύ καλά προϊόντα βρίσκεις στη Noctua, στη Chios Beer και σε ορισμένα ακόμα μικροζυθοποιεία. Εκεί που όμως θέλουμε να σταθούμε είναι στον ανερχόμενο αστερισμό οικοζυθοποιών / gypsy brewers όπως εμείς, οι Satyr Brews, Dark Crops, Seven Island Brewery, Flaros beer που από εκεί φαίνεται πως ξεκινάει κάτι πραγματικά ιδιαίτερο για τα ελληνικά δεδομένα και τους προτείνουμε όλους ανεπιφύλλακτα.

Κάντε μια εκτίμηση για το μέλλον της ελληνικής μικροζυθοποιίας.

Εκτίμηση με την παρούσα οικονομική κατάσταση δεν είναι εύκολο να γίνει. Σίγουρα κάποια από τα νέα gypsy brands θα καθιερωθούν είτε στήνοντας δικές τους εγκαταστάσεις είτε παραμένοντας νομάδες, σίγουρα πολλά από τα υφιστάμενα ζυθοποιεία θα εξελίξουν το προϊόν τους και θα γίνουν καλύτερα, σίγουρα πολλά θα κλείσουν και θα ανοίξουν νέα. Το μόνο βέβαιο είναι πως θα ανέβει το επίπεδο. Πριν 4-5 χρόνια δεν υπήρχε IPA στην Ελλάδα και αυτή τη στιγμή παράγονται πάνω από 15-20 διαφορετικές και εισάγονται δεκάδες. Πριν 4-5 χρόνια Stout ήταν μόνο η Guiness και η Murphy’s ενώ τώρα παράγονται πολλές, εισάγονται περισσότερες, βγαίνουν όπου να ναι στην αγορά υψηλόβαθμες stout παλαιωμένες σε δρύινα βαρέλια κλπ. Sour Ales (ναι, ξινές!) ακόμα δεν έχουν παραχθεί στην Ελλάδα (μόνο μία από τη Σόλο, ξινή με σφακιανό αλάτι, ναι, με αλάτι!), εισάγονται μετά βίας μία ή δύο ετικέτες, ενώ στο εξωτερικό, σε Βέλγιο και Αμερική, είναι το κυρίαρχο στυλ που παίρνει όλο και αυξανόμενο μερίδιο στην craft σκηνή. Όρεξη να υπάρχει και υπομονή από τους ζυθοποιούς, στήριξη από τις κάβες και τα μαγαζιά και ενδιαφέρον από τον κόσμο και θεωρούμε πως σε λίγα χρόνια θα πίνουμε πολύ ωραία πράματα, θα γίνονται φεστιβαλάκια, θα γίνει κομμάτι της ζωής μας όπως η μουσική και το καλό φαγητό!

Κάντε μια εκτίμηση για το μέλλον της Strange Brew.

Επίσης είναι δύσκολο να κάνουμε εκτιμήσεις. Σε πρώτη φάση συνεχίζουμε δυναμικά στο ίδιο μοτίβο-έχουμε μπόλικες συνταγές που περιμένουν τη σειρά τους. Μπορεί να είμαστε ακόμα σε πολύ αρχικό στάδιο αλλά η μέχρι τώρα ανταπόκριση μας γεμίζει ικανοποίηση και μας δίνει επιπλέον κίνητρο. Οι στόχοι μας είναι να συνεχίσουμε να υπάρχουμε για αρκετά χρόνια ακόμα και να φτιάχνουμε μπύρες να τις χαίρεται ο κόσμος κι εμείς! Δεν είναι εύκολο να απαντήσουμε αν θα έχουμε ζυθοποιείο δικό μας σε κάποιο διάστημα, ούτε μπορούμε να μιλάμε για άλλα σχέδια που έχουμε κατά νου γιατί είναι ακόμα αρκετά ανώριμα και δύσκολο να υλοποιηθούν. Ωστόσο ελπίζουμε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να ζήσουμε από αυτό αξιοπρεπώς.Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι θα συνεχίσουμε να φτιάχνουμε «περίεργους ζύθους» έστω και στο σπίτι μας.

Ποια είναι η σχέση του έλληνα με τη μπύρα και πως θα θέλατε να είναι;

Είναι σίγουρα μια σχέση με αρκετές ιδιαιτερότητες. Όταν στην Αμερική των πολυεθνικών και των τεράστιων εταιριών έχει φτάσει σχεδόν κάθε γειτονιά να έχει το δικό της μικροζυθοποιείο, ενώ στην Ελλάδα που διαχρονικά όλοι μας ψωνίζουμε από τα τοπικά μας μαγαζιά – το φούρνο της γειτονιάς, τη λαϊκή, το μπακάλικο – αγοράζουμε μόνο μπύρα μαζικής παραγωγής, εδώ υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Η μπύρα δυστυχώς θεωρείται ένα φθηνό ποτό χωρίς κάποιο ποιοτικό status. Αυτό είναι που κυρίως θέλουμε να αλλάξουμε, να δείξουμε δηλαδή πως υπάρχει και η ποιοτική μπύρα, που μπορεί να παράγεται σε μικρά ζυθοποιεία τις γειτονιάς και δε χρειάζεται να πίνεις ένα καφάσι (αν κι εμείς δεν είμαστε καθόλου αθώοι σε αυτό). Θεωρούμε πως μπορούμε να πείσουμε τον κόσμο γι αυτό, υπάρχει άλλωστε συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον, αλλά θέλει ακόμα χρόνο. Μέχρι τότε, όσοι έχουμε ήδη μπει στο κλίμα, θα έχουμε τουλάχιστον πιεί πολύ ωραίες μπύρες!

Best of internet