Φωτογραφίες: Κώστας Αρβανίτης

Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουμε μια ευκαιρία για μια βόλτα αφοσιωμένη στο καλό φαγητό να πάει χαμένη. Ειδικά όταν η εν λόγω βόλτα γίνεται μια μέρα λουσμένη στη λιακάδα, σε έναν μοντέρνο χώρο στην καρδιά της πόλης, σε ένα φεστιβάλ γεμάτο κόσμο, όπου αφθονούν οι εκπλήξεις, οι γλυκές φατσούλες (όχι οι δικές μας) και σπουδαία αραγματικά σποτ.

Η μέρα ήταν το Σάββατο, ο χώρος ήταν το Παλιό Αμαξοστάσιο του ΟΣΥ και το φεστιβάλ ήταν το Athens Street Food Festival, όπου το πιο νόστιμο street φαγητό της πόλης ήταν συγκεντρωμένο κάτω από την ίδια σκεπή για να μπορέσουμε να το εξερευνήσουμε και να του δώσουμε να καταλάβει. Κι επειδή ομολογουμένως καμιά σπουδαία ιστορία δεν ξεκίνησε με μιλκσέικ μπανάνα, από την τσάρκα μας δεν θα μπορούσε να λείπει μια επίσκεψη στο αεράτο περίπτερο της Άλφα που δεσπόζει σε μια θέση κάτω από τον ήλιο στο χώρο του φεστιβαλ.

Εκεί η κατάσταση είχε όλα τα κομφόρ, το πιο φιλόξενο design και φυσικά παγωμένη μπύρα Άλφα Weiss. Και όχι μόνο, φυσικά. Είχε ακόμη παιχνίδια, στα οποία τα μπουκάλια της μπύρας αποκτούσαν μία ακόμη χρησιμότητα πέρα από τη συνηθισμένη.

Σε περίπτωση που έχετε την απορία με αυτά που βλέπετε, τα λαγωνικά μας απέφυγαν να αγγίξουν τα βελάκια – παρότι το προσωπικό ήταν πανέτοιμο να μας καθοδηγήσει ώστε όλα να γίνουν με τον προβλεπόμενο τρόπο, δεν είμαστε εμείς τώρα για τέτοια ριψοκίνδυνα πράγματα. Ειδικά αφού μπορούμε να πιούμε άλλη μια Άλφα Weiss:

Όπως και να’χει, παρότι το περίπτερο είχε αρκετές ανέσεις ώστε να περάσουμε όλο το Σαββατοκύριακο στο ίδιο ακριβώς σημείο, υπάρχει ένα κάλεσμα της άγριας φύσης που κανείς δε μπορεί να το αγνοήσει.

Μιλάμε φυσικά για το κάλεσμα της πείνας. Έτσι ξεκινήσαμε ορεξάτοι σαν Κολόμβοι της street γαστρονομίας να ανακαλύψουμε το πόσους διαφορετικούς συνδυασμούς γρήγορου, αλλά πεντανόστιμου φαγητού μπορεί να δοκιμάσει κανείς πριν παραδώσει τα όπλα. Αυτό που γνωρίζαμε ακόμη και πριν μπούμε στο χώρο, είναι ότι οι επιλογές είναι για κάθε γούστο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε:

Ο κόσμος είχε πιάσει τα τραπεζάκια με τα μεζεδάκια που τον κέρδισαν και μια μπύρα στο χέρι, ενώ ακόμη πιο new entries περνούσαν τις πύλες. Ο καιρός παρέμενε αίθριος, το φαγητό νόστιμο, η μουσική τόσο διακριτική και τόσο groovy όσο έπρεπε, γενικά  όλα πήγαιναν πρίμα.

Το δεύτερο που γνωρίζαμε είναι ότι αφού κάνουμε μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα για να τσεκάρουμε όλα τα καταστήματα που μας φωνάζουν «τα λιγουρεύεστε;», είναι ότι σίγουρα δεν κινδυνεύουμε από δίψα. Στην πρώτη τέτοια αίσθηση που είχαμε, πήραμε την αντίθετη κατεύθυνση για να επιστρέψουμε στο περίπτερο της Άλφα, για άλλη μια Άλφα Weiss, χωρίς ποτέ όμως να ξεχνάμε τον χρυσό κανόνα: Ότι η κατανάλωση είναι καλή όταν είναι υπεύθυνη.

Είχε ήλιο, κόσμο, φαγητό, μουσική και μπύρα – ήταν όλα υπέροχα. Εμείς συνεχίσαμε τις δοκιμές, χωρίς όμως ποτέ να ξεχνάμε ότι η δίψα είναι σοβαρό πράγμα, όμως η υπεύθυνη κατανάλωση είναι ακόμη σοβαρότερο.

Δεν πρέπει να παίζει κανείς με αυτά τα πράγματα, όταν μπορεί και να προσέχει και να περάσει καλά.