Συνήθως όταν μια ομάδα περνάει μεγάλα ζόρια, όπως ας πούμε ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟ αυτή την περίοδο, όλοι θυμούνται τις μυθικές εποχές και τα διάφορα απίστευτα της ομάδος για να τονώσουν το ηθικό του στρατεύματος, το οποίο χαρακώνεται με όσα βλέπει. Εμείς επειδή δεν έχουμε τι καλύτερο να κάνουμε θα θυμηθούμε μία από τις πιο αστείες στιγμές στην πρόσφατη ιστορία των ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού: Τη μέρα που μίλησαν τα πιστόλια του Μήτρογλου.

Η σεζόν 2009-10 ήταν σίγουρα μια ενδιαφέρουσα σεζόν για τον Παναθηναϊκό. Η πρώτη χρονιά της πολυμετοχικότητας (RIP) είχε πάει μεν κουβά από πρωτάθλημα, στη δε Ευρώπη όμως ο συνδυασμός της μαχητικής ψυχής με μια ευθυγράμμιση των πλανητών έφερε μεταξύ άλλων τον Ζοζέ Μουρίνιο να προσκυνάει το Βασκικό τοτέμ που λέγεται Γιόσου Σαριέγκι. Η απρόσμενη αυτή ευρωπαϊκή πορεία είχε φέρει την προσμονή στους απανταχού Παναθηναϊκούς πως ήρθε η ώρα να σβήσουν τόσα χρόνια τζιγκερικής μιζέριας.

Βασικό ρόλο σε όλο αυτό έπαιζαν οι μεταγραφές και το τεχνικό team της ομάδας. Ενώ η ΠΑΕ (μάλλον) ξέπλυνε ένα σωρό λεφτά σε παίχτες σαν το Μελίσση, κατάφερε επίσης να φέρει και μερικούς σοβαρούς παίχτες όπως τον Ζιλμπέρτο Σίλβα και την επόμενη χρονιά, τον ικανό επιθετικό και λατρεία της εξέδρας που λεγόταν Τζιμπρίλ Σισέ.

Στο δε τιμόνι της ομάδας βρισκόταν ο άνθρωπος με την περίεργη ομοιότητα με το Βασίλη Παϊτέρη και πρώην βοηθός προπονητή της Μπαρτσελόνα, Χενκ Τεν Κάτε. Κανένας ποτέ δεν κατάλαβε ακριβώς πόσα ήξερε ο συνώνυμος με τα τεντόπανα Τεν Κάτε από μπάλα, η αστάθεια της ομάδας ήταν εξίσου θρυλική με την τούρμπο φυσική κατάσταση των παικτών, αλλά η ομάς είχε να παρουσιάσει ενδιαφέροντα αποτελέσματα το 2008-09 οπότε παρέμεινε στην ομάδα. Στο πλάι του σαν τεχνικός διευθυντής βρισκόταν ο Κώστας Αντωνίου, στον οποίο κανείς φίλος της ομάδας δε θα έδινε ούτε τα κλειδιά της μπουτίκ στο “Απόστολος Νικολαΐδης”.

Το ξεκίνημα του πρωταθλήματος έχει μια πολύ βασική ένδειξη: Ο ΟΣΦΠ γκελάρει, και όταν λέμε γκελάρει, εννοούμε Χ εντός με την Καβάλα και τέτοια. Ταυτόχρονα οι ακριβοπληρωμένοι βραζιλιάνοι του (Ντουντού, Ντιόγκο) κοροϊδεύουν τον κόσμο κανονικά, με αποτέλεσμα η ομάδα να ζορίζεται. Πιο αστείος από το δίδυμο είναι ο Ντουντού ο οποίος πήγαινε για διακοπές στη Βραζιλία και τραυματιζόταν σε random φάσεις εκεί.

Όχι ότι ο Παναθηναϊκός θερίζει, αλλά παρά τη σχετική αστοχία στην αρχή του Τζιμπρίλ Σισέ, με αρχηγό τον Κατσουράνη καταφέρνει να πάρει τα ματσάκια και να πατήσει σοβαρά στο πρωτάθλημα, μέχρι την ώρα του ντέρμπι.

Με τα ντέρμπι των αιώνιων μερικές βασικές αλήθειες είναι ότι α) το χ και under είναι ταρίφα γιατί τους συμφέρει όλους και β) το Καραϊσκάκης δεν είναι ακριβώς εύκολη έδρα για τον ΠΑΟ για να το πούμε κομψά (σε αντίθεση με ένα άλλο γήπεδο εκεί κοντά). Η ιδανική προσέγγιση είναι το σεμνά και ταπεινά, αν και ο Κώστας ο Κατσουράνης μπορεί να διαφωνήσει και γι’αυτό αν τον ρωτήσετε.

Ο κόσμος μας όμως είναι μια τραγωδία αγαπητές φίλες και φίλοι και γιατί οι άνθρωποι δεν προσέχουν. Αρχικά στο χορτάρι ο ΟΣΦΠ φάνηκε αρκετά ψόφιος, έχοντας και τραυματισμούς και απουσίες να αντιμετωπίσει, με τον αντίπαλό του να φαίνεται πιο κεφάτος και σιγά σιγά να πιέζει, μέχρι την ώρα του “ουπς”, το οποίο φυσικά προήλθε από το υπέροχο παρεάκι των Σαριέγκι, Βύντρα και λοιπής κομπανίας.

Ο Κώστας ο Μήτρογλου κάνει λοιπόν το 1-0 και αφενός ο κοσμός αρχίζει να παίρνει στα σοβαρά τον κάγκουρα με το παπί, αφετέρου όλοι στον ΠΑΟ αναφωνούν “oh shit”. Η διερεύνηση για το αν το σκορ γυρνάει λήγει χωρίς πολλά λίγα λεπτά μετά όταν το καγκουρό σκοράρει ένα ομολογουμένως φανταστικό γκολ και το παναθηναϊκό τριαλαρί – τριαλαρό μετατρέπεται στο “τι κάνουμε εδώ ρε μαλάκες μου λείπει το σπίτι μου”, όσο ο αιώνιος αντίπαλος αρχίζει να ψάχνεται χαλαρός για να κάνει το 2-0 ακόμη πιο φαρδύ. Αυτό είναι ομολογουμένως θλιβερό για τον ΠΑΟ αλλά το 2-0 αν μη τι άλλο μας άφησε έναν από τους πιο αξιομνημόνευτους πανηγυρισμούς των τελευταίων χρόνων:

Τελικά μετά από ένα κατηφορικό μισάωρο το ντέρμπι έληξε χωρίς άλλα έκτροπα, με τους κόκκινους να πανηγυρίζουν άλλη μια πίκρα στον αιώνιο αντίπαλο. Η νίκη αυτή βέβαια δεν άλλαξε το ότι ο ΟΣΦΠ γενικά δε βλεπόταν, συνέχισε τη χρονιά σέρνοντας και τελικά έχασε ακόμη και τη δεύτερη θέση στα πλέι-οφ. Από την άλλη χάλασε το εορταστικό mood του ΠΑΟ και στο εντός έδρας παιχνίδι και κάτι είναι κι αυτό.

Θα περάσουν χρόνια για να πάρει μια γερή εκδίκηση ο ΠΑΟ με το τελείως ουρανοκατέβατο 0-3 στο Καραϊσκάκη, επιβεβαιώνοντας ότι η προσέγγιση “σουπιά” είναι η καλύτερη στα ντέρμπι. Αυτή τη στιγμή βέβαια είναι στη φάση της αναζήτησης ιδιοκτήτη, αν ακούσετε κάτι παρακαλούμε να ενημερώσετε.

Μεγάλος χαμένος του ματς: Ο Τεν Κάτε που λούζεται την ήττα και αναγκάζεται να αναζητήσει νέα τεντόπανα. Όχι ότι ήταν ακριβώς άδικο, αλλά την οργή του που τη σκαπούλαρε ο Αντωνίου την καταλαβαίνουμε.

Μεγάλος κερδισμένος του ματς: Ο Κώστας Μήτρογλου ο οποίος ταυτόχρονα κατοχυρώνει το δικαίωμά του α) στο κούρεμά του και β) στον πανηγυρισμό του. αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στη Μαρσέιγ όπου αγνοούμε αν γνωρίζουν για τα memes με το GLX.